De polycrisis.
Helaas valt de wereld na een verslavende periode van vooruitgang zowel ecologisch en sociaal uit elkaar. Dat is het gevolg van verschillende, elkaar versterkende crises. Dat proces heeft nu een naam: polycrisis. Het is een keerpunt in de menselijke geschiedenis. Crisis in de landbouw, energie, grondstoffen, klimaat, water etc. Ze hangen ook nog eens allemaal samen. Eén voor één aanpakken gaat niet. We hebben een samenhangend plan nodig en misschien wel een crisiskabinet, een nationaal transitieteam met strategisch en inhoudelijk de beste mensen. Polderen, goed voor kleine problemen, helpt daarbij niet. Er zullen pijnlijke beslissingen genomen moeten worden maar we komen er beter uit !!!
In 2024 beginnen ondernemers uit Nederland weg te willen.
De overheid komt telkens met nieuwe regels. Die kosten geld en dat kunnen ondernemers niet in hun bedrijf steken.
De energiekosten zijn hoger dan in veel andere landen,
De krappe arbeidsmarkt
Toenemende belastingdruk (dividendbelasting bijvoorbeeld)
Het overvolle elektriciteitsnetwerk. Zonder enig perspectief wanneer daar weer ruimte vrijkomt.
Bij heel wat bedrijven in met name de chemie, de grondstoffenindustrie en de bouw is de productie zelfs al (deels) stilgevallen.
Ook in Duitsland sluiten fabrieken en wordt er meer geinvesteerd in de V.S. en China. Amerika heeft goedkoop schaliegas in overvloed en ook stroomprijzen liggen er twee tot drie keer lager dan in Europa.
Transitiecurves
Nog nooit heeft de mensheid zoveel te verliezen gehad en nog nooit is ze voor zoveel uitdagingen tegelijk komen te staan in zoveel sectoren en over zo'n korte periode.
Het bovenstaande plaatje laat zien dat in het proces wat fout zat moet worden gedestabiliseerd waarna best wel chaos kan ontstaan.
Ondertussen wordt wat anders moet opgebouwd en versneld en wordt het foute afgebroken en uitgefaseerd.
In die chaos leven we nu. Het is vaak nog zoeken. Daarbij besteden we vaak te weinig aandacht aan de afbouw terwijl we ons volledig richten op de opbouw. Ombouwen en afbouwen is ook belangrijk dat naast opbouwen en voortbouwen. Vraag Carien van der Have van drift om dit uit te leggen. Ze is een goede spreekster.
De politiek wilde eerst weten waarom. Daarna wat er moet gebeuren en nu is de fase gekomen van hoe dan wel.
Richard Heinberg en Asher Miller stellen dat in de tweede helft van de twintigste eeuw door goedkope en overvloedige energie een snelle industrialisatie mogelijk was waardoor een enorme toename van bijna alle menselijke activiteiten en hun ecologische en sociale gevolgen plaatsvond. Dit wordt de Grote Versnelling genoemd.
Maar crises zijn nodig om te kunnen veranderen. Ze gaan eerst langzaam. Bestaande paden moeten worden afgebroken. Dat gaat gepaard met veel lawaai en weerstand. Belangen worden geschaad. Dan is er opeens een uitweg en nemen we radicale beslissingen en komen er beter uit. Dat zijn transities. 
De laatste twintig jaar zien we oorlogen die worden uitgevochten om de laatste bronnen van goedkope olie, dure en destructieve exploitatie van de resterende natuurlijke hulpbronnen, het massale gebruik van schulden om de economische groei in stand te houden naast de komst van ecologische en sociale gevolgen die te overweldigend waren voor zelfs 's werelds rijkste en machtigste mensen en naties om te negeren.
Wereldwijde ecologische en sociale dilemma's stapelen zich op, werken op elkaar in en verergeren. De polycrisis.
De Grote Ontrafeling daagt ons uit om te worstelen met het vooruitzicht van een veel moeilijkere toekomst, één van wederzijds verergerende crises - sommige acuut, andere chronisch - die op complexe manieren, in verschillende snelheden, op vele plaatsen en met verschillende resultaten op milieu- en sociale systemen inwerken.
Welcome to the Great Unraveling laat zien wat ons handelen betekent voor zowel de menselijke beschaving als het mondiale ecosysteem, en wat we in reactie daarop kunnen doen.
De grote ontrafeling laat zien:
de alarmerende en de snel veranderende milieu- en sociale omstandigheden.
de noodzaak om te worstelen met complexiteit, onzekerheid en tegenstrijdige prioriteiten
de noodzaak om sociale cohesie binnen samenlevingen en vreedzame relaties tussen hen te handhaven
Daarom moeten
belangrijke veranderingen in collectief gedrag worden geïmplementeerd en
de negatieve gevolgen van mislukte acties in het verleden worden beheerst;
we veerkracht op te bouwen voor huishoudens en gemeenschappen in deze precaire tijd.
Wat moet veranderen
Mensen met hogere inkomens, zowel wereldwijd als binnen naties, zullen een aantal voordelen moeten opgeven (zoals gemakkelijke mobiliteit en hoge consumptieniveaus).
We moeten natuurlijke systemen en de prestaties van de mensheid op het gebied van wetenschap, kunst en rechten beschermen
anders wordt de mensheid niet alleen armer, maar wordt ook cultureel berooid achterlaten.
we gaan samenwerken om een echt duurzame manier van leven op te bouwen.
Als de mensheid vervalt in schuldgevoelens en wanhopige pogingen om een status quo te handhaven die van nature niet kan voortbestaan, ziet de toekomst er somber uit. Stel je eens voor wat een jongere over een paar decennia, die in een uitgeputte en verwoeste wereld leeft, zou kunnen voelen als hij naar de overlevende beelden kijkt van de "influencers" van vandaag die genieten van comfort, gemak en privileges op epische schaal.