Uitwerking van een case bij
(Eerste) Monteur Consumentenelektronica
Ton werkt bij een reparatie-afdeling van audio- en videoapparaatuur. De reparatie-afdeling is een centrale afdeling van een winkelketen die meerdere vestigingen in het land heeft.
Ton werkt als technicus op de reparatie-afdeling. Zijn directeur heeft hem verteld dat het bedrijf een milieuzorgsysteem wil invoeren. Centraal onderdeel van zo'n systeem is een inventarisatie van de huidige milieuproblemen op de reparatie-afdeling. Als de inventarisatie is afgerond en goedgekeurd wil het bedrijf een activiteitenplan opstellen. Maar zover is het nog niet. Ton krijgt de opdracht om de inventarisatie uit te voeren.
Gewapend met pen en papier (en met een "milieubril" op) loopt hij op een morgen over zijn werkplek. Deze werkplek bestaat in hoofdzaak uit vier onderdelen: een ruimte waar de binnengekomen apparaten worden opgeslagen, een ruimte waar de apparaten worden gerepareerd en een ruimte die bestaat uit toiletten, gang, garderobe en kantine. Tot slot is er een kantoortje waarin de secretaresse Joke werkt die de administratie voert.
Ton besluit in het kantoortje te beginnen. Tenslotte heeft Joke altijd de koffie klaar en misschien heeft ze wel een goed idee over zaken waar Ton op moet letten. Want eerlijk gezegd, is het Ton niet helemaal duidelijk waar hij op moet letten tijdens zijn inventarisatie. Als Ton koffie heeft gekregen en heeft verteld wat hij moet doen, reageert Joke enthousiast. "Fantastisch", zegt ze, "dan wil je zeker precies weten wat we vorig jaar aan energie en water hebben gebruikt?"
"Nou",
zegt Ton en hij trekt een ernstig gezicht, "dat wou ik inderdaad vragen".
In werkelijkheid was hij nog niet op het idee gekomen op daar naar te
kijken. "Volgens mij hebben we vorig jaar meer energie gebruikt dan het
jaar daarvoor", zegt Joke terwijl ze naar de kast met ordners loopt. "Ik zal
alle kwartaalcijfers eens op een rijtje zetten."
Er schiet Ton iets te binnen. "Als je toch gaat snuffelen, kijk dan ook eens wat we vorig jaar aan afval hebben weggedaan.
Zowel in geld uitgedrukt als in kilo's en in
welke soorten afval." Joke vindt dat een goed idee, want, zegt ze "er gaat
toch een hoop afval de deur uit!" Ton staat op en gooit het lege
koffiebekertje in de prullenbak 
. "Nou, dan
kom ik vanmiddag wel even terug om te kijken hoe ver je gekomen bent." Hij
gaat het kantoortje uit.
In de gang aangekomen, krabt hij eens achter z'n oor. Hoe verder te gaan? Zijn blik valt op de tl-buizen tegen het plafond. Ja natuurlijk! Waarom moet er in de gang zoveel licht zijn als er toch alleen maar gelopen wordt op weg naar toilet of kantine? De helft van de tl-buizen kan wel uit.
. Blij met zijn idee maakt hij er een notitie
van.
In de gang loopt hij langs het hok waarin de cv-ketel staat. "Tja", denkt Ton, "Joke had het nog niet zo slecht bekeken met haar opmerking over energiegebruik." Hij vraagt zich af wat voor cv-ketel er eigenlijk in het hok staat. En vooral wat het rendement daarvan is.
In het hok blijkt er een oude cv-ketel te
staan. Het zou helemaal geen kwaad kunnen als die binnenkort vervangen
wordt door een modernere uitvoering. Ton maakt er een notitie van.
Trouwens, vraagt hij zich af terwijl hij de deur van het verwarmingshok
achter zich dicht trekt, wanneer is er voor het laatst een
onderhoudsmonteur geweest voor de cv-ketel? 
Ton kan het zich niet herinneren en hij werkt hier toch al vier jaar.
Als hij in de ruimte komt waar de reparaties worden verricht, kijkt hij hoe het daar zit met de tl-buizen. Hier is natuurlijk meer licht nodig dan in de gang. Er kunnen geen tl-buizen uit. Maar wacht eens, misschien kunnen er wel andere lampen in die meer licht geven terwijl ze minder energie gebruiken.
Tevreden met het idee maakt hij er
notitie van om het later uit te zoeken.
In de hoek van de reparatie-afdeling staat een kopieerapparaat. Een collega van Ton doet er juist een nieuwe cartridge met toner in.
De oude cartridge ligt in de prullenbak.
In een andere hoek ligt een hoop afval. Elke week komt er een vrachtauto om het afval op te halen. Ton laat z'n blik over het afval glijden: piepschuim, papier, batterijen, kartonnen dozen, koffiebekertjes, plastic folie, kabelafval enzovoorts, enzovoorts.
"Ik ben
benieuwd wat Joke denkt over het afval dat we weg doen. Hier moet iets te
verbeteren zijn", denkt Ton terwijl hij een notitie maakt.
Hij denkt hij wel genoeg materiaal bij elkaar heeft en hij gaat weer naar Joke om te kijken hoe ver zij gekomen is. "Volgens mij betalen we veel te veel voor ons afval", zegt ze als Ton binnenkomt. "Dat zou me niks verbazen", zegt Ton. "Als jij alle gegevens hebt, voeg ik die bij het rapport en ga er mee naar de directeur." Joke zegt dat ze nog niet zo ver is.
"Trouwens", zegt ze, "wat je ook op zou kunnen schrijven is dat er een keer een voorlichtingsmiddag moet komen als je milieuzorg gaat invoeren."
Ton vindt het goed, maar hij ziet de
gezichten van zijn collega's al voor zich als ze horen dat ze bij elkaar
moeten komen om te praten over milieuzorg. Toch schrijft hij het wel op.
