Golfslagenergie is energie
die te winnen is uit de snel
wisselende waterhoogte op zee door
aanwezigheid van golven. Hoewel
hieruit theoretisch energie te
winnen is, wordt dit tot op heden
niet veel gedaan omdat de kosten de
baten meestal nog overstijgen.
Mechanische corrosie en
stormbestendigheid van dergelijke
apparaten blijven problematisch. Er
zijn vaste en drijvende installaties
te onderscheiden.
Men maakt bijvoorbeeld gebruik
van
vlotters die op een
as zitten met een
eenrichtings-spermechanisme: als de
vlotter omhoog gaat neemt hij de as
mee, als de vlotter weer omlaag gaat
loopt hij vrij.
Een andere techniek maakt gebruik
van taps toelopende kanalen (tapchans),
waardoor de energie van een het
kanaal binnenstromende golf wordt
omgezet in een snelle beweging van
een deel van de golf, die wordt
gebruikt om dat water in een hoger
gelegen reservoir te brengen;
hieruit stroomt het dan weer naar
het zeeniveau terug via een
turbine.
Een derde methode maakt gebruik
van een oscillerende luchtkolom
waarbij het wisselende waterniveau
in een vaste klok die met de rand
onder water hangt luchtstromingen
opwekt die een turbine aandrijven
die op de luchtbeweging draait. Een
kleine centrale (75 kW) die werkt op
dit principe is gestalleerd in
Islay,
Schotland. De centrale maakt
gebruik van een
Wells turbine die steeds
dezelfde kant op draait,
onafhankelijk van de richting van de
beweging van de lucht.